Literatur idazlanak
L2G^
Arantxa Aburuza, [I]
elorri-lorea,
isilik etorri ta
isilik aldea;
zarata handi gabe (1)
jantzi du etxea
laister igarriko da (2)
haren hutsunea.
Bederatzi urtetan
ihardun zaigu hemen,
orratzak eta plantxak
ez zuten aspertzen;
langile porrokatu,
txukun eta zarden,
non beharrik zegoen
han ibili ohi zen.
Mojak mesedegarri
aitortzen ditugu,
haien hainbat arduraz
bageunden seguru;
irten diren orduan
penarik badugu,
ahal bada berriz itzul
ditezen nahi dugu.
Atzo gure pozgarri,
gaur berriz nahigabe,
nora zoazte mojak
gehiagorik gabe?
Bai, urrun bada beste
beharrik; halere
zuen premia bazen
hemen bertan ere.
Arantxa, zeu zaitugu
aldetzen azkena,
zeugan agurtzen dugu
joanen izena;
guztiontzat daukagu
eskerrik onena,
merezia duzue
jatorren omena. (3)
Gaurra ez bedi soilki
adio-iluna,
zeren besterik bai da
gaurko jaikizuna:
hain zuzenik Arantxa
jaio zen eguna,
bihoa nahigabea,
betor poztasuna.
Belar ondu usaina
haizetan eskuar,
uztaila ere bada,
gaur hogei ta hamar;
argia da nagusi
zeru-lurrak zehar,
bizitza deika dugu
alai ta zangar.
Dezaiogun erantzun
bizitza-deiari
esperantzaren ontzi
eta mezulari;
egun buka-ezina
dugu agintzari,
Berri Onari buruz
darraigun bidari.
