AOB^
Lurreko hautsetatik jaikiko da
han eta hemen gora
mahatsaren ondoa,
aihenez aihen, luze ta zabal
mordo gogoz jantzita.
A, errekak mahastiko lurretan zehar
mahats-ondoen kolore maitagarriz
edonorako zubi handien aspiz [sic, azpiz?]
edonora eder!
Nola iratzarriko geran orduan
lanerako pozak eraginda,
bakoitzaren lanari dagokion ritmotan
tiriki-tauki-taukiak sortzen zaizkigula
berezko pozak berez eraginda.
Zelaiak bezain eder-etsiz
abestuko ditugu industria-konplejuak,
Txorien kanta bezain atsegin aurkituko dugu
urietako zarata nabarra
eta erromeri alaitan bilduko gera
herria zaitzen eta lantzen dutenekin batera
askatasunaren ardoa pitxar handietatik edatera.