Literatur idazlanak
HGBN^
Zerbait dijoa [dihoa] sortzen
Euskal herri hontan,
Euskal herri hontan,
jatortasun zainetik
turrusta narotan;
Zirriparra somatzen
dut askoren baitan
uberka* ohiarekin [oikerizko uberkaz]
dakarten burrukan.
Euskal aro berri bat
ez al dugu bertan?
Herri bat dugu egin
kanpotarren lerroz,
kanpotarren lerroz,
euskal oinharri xumez
lotsa ginalakoz.
Gizon bakoitzak bere
bi oinak hor daukoz.
Hobeto ahal lebilke
inondiko zankoz?
Ez bi oinen gainean
garaunak baleukoz. (1)
Gure herriak bazitun [Herriak bazituen]
bere oinharriak [oinarriak],
bere oinharriak [oinarriak],
hortxe daude lekuko
asterren larriak.
Zergatik ez galdetu
ta aztertu harriak
zein diran jakiteko
gure giltzharriak? [giltzarriak]
Herria ez du bizi
baizik lokarriak.
Euskaldun jaio nintzen
ta erdaldun azi [hazi],
ta erdaldun azi [hazi];
mende hontan jaio ta
ez nuen merezi.
Erroma ta Grezia
Espaina ta Prantzi...
Euskalherririk ez zan [zen]
kondairan ageri.
Salve-ko erbestean
geratu nintzan [nintzen] ni.
Evaren ume honek
bere desterruan,
bere desterruan,
herri bat zor ziela
noizbait jakin zuan.
Zegokion bezala
ta ahal zuen moduan
justizia eskatzen
hasi zen puntuan
ez zuan uste txarra
ministeriuan. (2)
Handikientzat berriz [Gure handikientzat] (3)
nik ez dut kanturik,
gutxirentzak baizik;
gehienek ez dute eman
pauso bat jatorrik:
Karguak hartu-ala,
herriaz azturik [ahazturik],
hor dabiltza inungo [inongo]
mozolo eginik.
Ez diegu Herriko
lotsa beste zorrik.
