Literatur idazlanak
DGA-1^
Informe klinikoa hartu ta agertu naiz Santa Agedan. "Se considera que la sintomatología que presenta tiene un gran componente psíquico, recomendándose se ponga en contacto especialista en psiquiatría», dio informe klinikoak. Psikiatri Hospitalik gertuena Santa Agedakoa dugu guk, eta hara joan naiz.
Justo Alzuak errezibitu nau eta haren "que le pasa" galderari honelatsuko erantzuna edo eman diot: "Ba, begira, joan den Erramu egunez —laurogeitabateko honetan, beraz— (1) Plaentziako San Andresen [I] elizkizun prozesio hitzaldi eta guztikoa egin ondoren, kaleko lagun batzuen etxera jaitsi nintzen eta han bapo bazkaldu, siestatxoa egin eta gero, lagun horiek berek eramango nindutela Arantzazura eta, batere presarik gabe, Bergaran ematen zuten pelikula bat ikustera joan ginen. Pelikula ikusten ari nintzela, lehenengo izerditzen hasi nintzen, gero arnasa nekez hartzen, eta gero ito behar eta ezin ito jarri nintzen, dena izerditan blai. Lagunak ohartu ziren nire ondoezaz eta noizbait eta nolabait irten ere egin ginen zinema-lekutik eta zer egin asmatzen jarri ginen. Nik Arantzazura behar nuela lehenbailehen, nire lagunek mendikutara joan behar genuela lehenengo. Sartu ginen autoan eta Oñatira bidea hartu genuen. Nik Arantzazura ta Arantzazura niharduen. Lehen ere holatsuko estualdiak izana nintzela eta Arantzazura, han ohe gainean zabal-zabal etzan eta estuasuna pasa arte. Oñatin medikutara eraman ninduten. Tentsioa oso altua aurkitu zidan sendagileak. Ordurako bularrean min-antza ere sentitzen hasia nengoen. Lagunen beldurrak eta medikuaren eritziak bat egiten zuten eta Gasteizko Santiago Klinikara jaso ninduten eta han proba batzu egin ondoren ohera eraman".
Eta informe klinikoa eman diot Don Justori. Paperari begiratu bat eman dio Don Justok eta enzefalograma egitera eraman nau. Ondoren gelatxo goxo batera zuzendu nau eta hizketan hasi. Zer gauzatzuk larritzen nauten eta galdetu dit eta nik, bat aipatzekotan, aitorlekuko ordu luzeek sortzen didaten angustia kontatu diot. Arazo horretatik libratzeko asmatu behar izaten ditudan ihesbide eta abar ere bai.
Nere eguneroko eginkizunez ere galdetu dit. Eta han azaldu da eskoIa-ordu nahiko ugarien kontua, mutikoen idazlanak zuzentzeak kentzen didan denbora, apaizgoak bizierazten dizkidan kezken gorabehera, euskaldun naizenez bizi dudan insatisfakzioa eta abar.
Han agertu dira nire lorik egin ezina, nire haserrekortasuna, neure buruarekiko deskonformidadea eta holako bitxiak ere.
Deanxit pilulak errezetatu dizkit gosal eta bazkal ondoetarako. Afal ondorako Tranxilium 15.
________________
Z03^
Me he presentado con el informe clínico en Santa Ageda (...) Justo Alzuza me ha recibido preguntándome “¿qué le pasa?” y mi respuesta ha sido la siguiente: “Mientras estaba viendo una película, comencé a sudar y a sentir problemas respiratorios (...), Mis amigos se percataron de mi malestar (...). Me trasladaron al médico de Oñate. Tenía la tensión alta y algo de dolor en el pecho. El temor de mis amigos ante tal situación y la opinión del médico coincidieron y me trasladaron a la Clínica Santiago de Vitoria.
(...) Le he entregado el informe clínico a Don Justo (...). Me ha pregundado cuáles son las cosas que me angustian y, por mencionar alguna, le he contado la angustia que me preducen las largas horas del confesionario.
(...) También me ha pregundado por mis labores cotidianas. Y ahí aparecen el tema de las excesias horas escolares impartidas, la pérdida de tiempo corrigiendo exámenes, las preocupaciones que me suscita el sacerdocio, la insatisfacción que padezco por ser vasco y etc.
Le menciono el insomnio, la irascibilidad y la inconformidad conmigo mismo, entre otros aspectos.
A continuación me receta pastillas. Deanxit para antes del desayuno y después de la comida y Tranxilium 15 para después de la cena.
