EXC^
Illogean datza
Karmelo. [I]
Illogean datza
nagiro.
Lotan dirudi ta
bego lo.
Baña ez; itxartu
aguro!
Zugaz ezin egon
gaurdaño;
gaur egon ninteke
nai-año.
Il-da zagozala?
il-año?...
Ezin dot siñestu
ondiño.
Karmelo, Karmelo,
zer dozu?
—Ori-ori zakust—
esaizu.
Artega, ioranez*
naukozu.
Karmelo laguna
itz eizu!
Amaika anaien
abotza
banozu, gaxoa!...
Mingotza
atzoko barria;
zorrotza
gaur sartu deuskuzun
arantza!...
Ene adiskide
Karmelo:
Ezdaukot bakerik
nik gero...
bart lorik ezinda
luzaro;
gaur zure gomuta
barriro.
Ezin dot siñestu;
ez, ezin.
Atzo osasunez
ta lirain,
atzo barrez barrez
ta orain
illotzik egongo
ain arin?...
Karmelo, Karmelo
anaia,
Zeuk berorrek esan
egia.
Bizi zara ezta?...
Eria [sic, Egia?]
ixilik; pir-pirka
argaia*.
Malkoz-malkoz urtzen
egoan
alboko ezkoa...
Barruan
gerra neukan... galtzen
guduan...
il zala siñesten niñoian.
Karmelo..., erantzun.
Ixilik.
Karmelo.... Karmelo!...
Alperrik.
Negar garratzari
emon nik.
Karmelo anaia
illotzik.
Karmelo il iaku
anaia
genduan. Zintzoen
zoria
opa daiogun ba.
Maria,
Jaunagandu gure
otoia.