Literatur idazlanak
L3G^
Bi anairen omenez [I]
kantatzera noa
Ekain oparoa,
bizitza indar guztiz
ari den aroa:
landare ta abere
bizipozak joa,
betetasun heze ta
gaitzenera doa;
garanoen irrintzi
nahi nuke bertsoa.
Eguzki, haize ta lur
euri eta giro,
dena berokiro,
berde gordina dute
zutitu biziro.
Odola eta zapa*
bolbol dira igo
argi luze naharotan
lasaituz handiro,
udaburuko aintza
berton da berriro.
Ekainak bia du gaur,
aurki hogeitalau,
lehenik Sanjuangau;
hartan dakusdan garrak
suarki pizten nau.
Izaki bizidunez
diharduen su hau
zirt-zart jasoko da
jentil eta kristau
bizipen indarraren
gara eta garau*.
Oi, bizitza diogun
indar atsegina,
arnasa ta grina,
zein gozagarri dugun
zure eragina;
itxaropenez eta
gurariz egina,
aldiz erosta-soinu,
aldiz irrintzina,
oihuz ospatzen dugu
zure irakina.
Maite zaitugu arras
nonahi ari zaren,
urrun zein aldamen,
ditekeen dohain eta
ondasun giharren;
zuri laguntza eta
zuri begiramen
bizikiz diharduzun
ernetasunarren,
zure zirrarei esker
zein dohatsu garen!
Oles, anaiok, altxa
dezagun ahotsa.
onetsiz jaiotza,
asmo ederren ume
gara-ta bakoitza.
Bizipozetan galduz
buru ta bihotza
ehoz egos dezagun
gorespen otoitza,
betiraungo Ekaina
bait dugu egoitza.
1983 - ekaina
