ELRL^
Ibarretan jolastsu
erripetan larri,
zeure ondoren noa,
Artzai, biotz aundi.
Zuk ondo neurtzen dozu
nire maitasuna
neke ta oiñazezko
bideak barrena.
Baiña zure bidea,
naiz eta izan gatxa,
iñoiz galtzen ez gaitun
bide ziurra da.
Zeugana deitu nozu,
ni pozik natortzu,
neure Artzai jaungoiko,
neure Artzai santu.
Aurretik joan zara,
kurtzeaz bakarrik.
Neuk be guztia itxi dot
kurtze orregaitik.
Zeure miñak artuaz,
oiñ ederron pozez,
maite dot bide gatx au
lorazkoen gaiñez.