ELRL^
Nire [Baiņa] bidea etzan unoro
edegi luma tartean. (1)
Naigabe t'arantz [Naigabe, arantz], neke ta laiņo
izan nituan bidean.
Begiak sarri jaso nebazan
gogaitak artu ez nendin [sic].
Ameskeriak uka-lanean
zenbait indar eta alegin. (2)
Eskeiņi eusten azi onari
biotza zabaldu neutsan.
Lan asko egin bear izan dot (3)
azi-landarak gordetan.
Ez neban beste biderik gura:
kristau bidea soil-soilik.
Dei samur zenbait [asko] egin eustezan
neroian bide ertzetatik.
Zelai legunak zear, egiten
eusten oldeak noizik bein, (4)
baiņa bildurra emon deust beti
neke gabeko bideak.
Urte joanak, urte maiteak
iataz, ordea, gaurrean [sic].
Moldau ninduen prailleak, lurra
irudigiņak antzean.
Gaur oso pozik dantzudaz lengo
plastada zuzengarriak, [I]
albandeikoak* baliran edo
neguko azken euriak.
Pozarren emon euskuen urre-
azi bikain bat, nik zaindu.
Ene kabia, zenbat atsegin
ta arduren oroi zaitut zu.
Zugan argitu nindun gozoro
ikaste onen argiak.
Zugan ixio eusten santutu-
naia praillien biziak.
Jainko-maitasun santuan, zugan,
berotu eusten arima,
berotze deuna, egira erne
ninduan berotasuna.