Literatur idazlanak
ARAN^
Zeru kontuak diñotsoz amak
mosu artean semetxuari.
Semeak ames-eztia dagi
zeru ta mosu lore gurenez.
Txori-kumien ega-yoranez [ioranez]
begitxu biak iñoiz amari
iñoiz zerura darabilz aurrak,
zeru-munduen tarte urdiñak [oztiñak]
neurtu gurarik.
Ama deunari bular ganean
buru txikiaz bultza dagio
malko argiak ezkutau naitan.
Zerua urrun erizten iako.
— Ama, zerua urbil ba-lego,
zerura jungo nintzake.
Neure amatxu, zeruetara
iñundik igon leike [leiteke]?
— Nik, ama maite, zerura nai dot.
Zeru biderik ba lego! [Araiño nundik joango?]
Ama, mundutik zeru ederra
iñun urrean ba-dago?
— Bai, semetxua, Arantzazutik;
andixik dago urrean.
Antxe sartu zan San Iñazio
zeruetako bidean.
— Ama, goazen Arantzazura.
Ama, goazen zerura.
