ELRL^
Odola, neure odol gorria [garbia],
biotz pozaren [tauparen] doaia,
Maitasunari opaldu neutson
klabeliņazko eskeņia,
altarepean agurtzen zaitut
zintzo, ugari, alaia.
Barreka zagoz nire barruan
egon ezin ta garbia [bitxia],
ugin [sic] urdiņen pareko zara
arin eta dantzaria
intzentzuaren lurrun epelez
egun sentitik jagia.
Loretu zaite gelditu gabe
(begira iturri-begia:
sagar-mertxika-erki-loraen
itxuratzaille argia),
oi, neure odol, larrosatxuen
olgeta lagun aundia.