Literatur idazlanak
OAR>
Iratiko ditxie
kantatzera noa;
itzela hangoa:
lagunarte ederra,
aparta giroa.
Larre, baso ta mendi;
paraje yayoa;
zeru-sail [zerupe, AOB(A)] handiz haize
garbi ta gozoa;
akordu pozgarritan
hartzen dut gustoa.
Abuztu ataria:
dena berde ernai
bagadi ta zelai:
lautadan dendak eta
jenderia deslai.
Bake aire barea
ingurutan garai,
atsendenera deia
nabari da [zen, AOB(A)] nonnahi;
Iratiri zor diot
zenbait egun lasai.
Ibiltzeko aukera:
zenbat mendi yayo,
zitalak, arraio!
Gustora egin ere
dozena bat [dozenerdi, AOB(A)] saio.
Ohriko [Oriko, AOB(A) eta (B)] mutturretik
egin dut lekaio*:
mendia orkatzari*
utzi behar zaio,
ez bait nintzen alferrik
Orbelaunen jaio.
"Hau da ditxie" jalki
nuen hainbat aldiz
Ohriko isurkiz,
sendo sentitzen nuen
pozkidaren handiz.
Eguna ere garden,
mendi-maldak liliz,
lagun onak, sasoia
aspaldiko giliz*.
"Jin bedi" bai, xoria;
goza bedi Ohriz.
Otorduen ardura
Borisek bere gain
sukaldari bikain.
Lastur ere badugu
janik ontzeko lain.
Goxo eta ugari
lapiko ta zartain,
gatzemaile biokin
nor ongi gu bezain?
Adurra eusten lanak
bizi ditut orain.
Joseba ere han zen
"Ojobuitre" suhar,
gemelo ta abar;
sukaldetik jaurtita
oilo zaintzen behar [oilo bat galdu zaio].
Gizonak izan zuen
nahikoa ezbehar:
oiloa galdu zaio
hontan ere baldar! [I]
Hain gauzaeza bada
zergatik hain gangar! [zergatik da gangar? AOB(A)]
Geldi gabe dabila
Mari Asun ona,
ez fraka ez gona [ta gona, AOB(A) eta (B)]:
bi umek darabilte
hara eta hona.
Arazoa ez zaio
gertatu ohi broma:
batak Londres nahi badu
besteak Erroma.
Ez da hain gaizki bizi
soltero dagona.
Lo ere zurrupurru,
Gaxo Mari Asun,
ai, zer galdu duzun!
Zuk behintzat ez daukazu
guk haina [lain, AOB(A)] askatasun:
egunez bagoazke
kanpinetik urrun,
etzan orduko gaude
zurrunkari zurrun,
hau arazo gabeok
zer bentaja dugun!
Julian, Angelita,
Amaia, Naiara,
Oihara, han hara,
bakoitza bere gusto
ta bere nahitara.
Dioni ere han da
besta labapara* [festa-labapara, AOB(A)],
denda biran sarri da
txantxa [poza, AOB(A)] ta algara.
Iratiz luzarotan
oroituko gara.
