AOB^
Hori ta okre garoa,
berde ta hori pagoa,
burtzoratu* da margoa;
urriko urrez orrien
tonuak berotuz doa,
Mendi maldatan basoa
hornitua ta mardoa;
pintore dabil hegoa.
Udazkenari oskorriz
galdatu dio papoa*.
Margo beroen eroa,
lana hain du gustokoa,
handi dabil ta txairoa;
koloretako gar guztiz
iziotu du kanpoa.
Ikusgarrizko koadroa,
bizia eta tensoa,
dena su eta lanboa*.
Ordigarri da margoei
darien usain trinkoa.
Suharra bezain gozoa
edan eta edan noa
begiz, sudurrez margoa.
Zer mozkor zoragarria,
zer sentsazio umoa!
Bitoriano Gandiaga [I]