Literatur idazlanak
ZKA^
Eta denbora, eta denbora,
eta denbora aurrera doa;
aurrera doa, aurrera.
Eta denborak, pasatu-ala,
botatzen gaitu atzera.
Botatzen gaitu atzera eta,
zapuztu ere, gainera.
Denbora nuen oilo koloka,
juxtu ninduen berotu;
sortu orduko utzi ninduen
ezin baitnion [sic] jarraitu.
Ezin jarraitu eta inola
ezin dut hartaz gogaitu.
Ba noakio geroz finago,
geroz gehiago maitatuz;
arratsaldeko eguzki ona
urrun dakusat itzalduz.
Denborak hala, urrun utzi nau,
bertan berago largatuz.
Eta denbora, eta denbora,
eta denbora aurrera doa;
aurrera doa, aurrera.
Ez zaigu berriz inoiz jaikiko
eguzkiaren antzera.
Denborak ez du jira-birarik,
ez da itzultzen atzera.
Edizio kritikoa: Paulo Agirrebaltzategi
