Literatur idazlanak
L3G^
Donostia partera
bai naute inbita
kalean gozatzeko
aukera polita;
baina ez nago lasai
pentsatzen hasita,
Yakinen konkretatu
didate bisita
gosea pasatzera
litaike gonbita. [I]
Inoiz han egon nauzu
hiru egun ta gau
paperak irakurri
ta bertsoak kantau;
jan ordurik ostera
ezin dut akordau,
lehen ere goseteak
penatu izan nau,
hiru gau-egunetan
euki naute barau.
Esatera noatsu
ongi dakidana:
Yakinen eskas dela
jana ta edana;
alferrik egin nuen
moro biren lana,
ostaz eman zidaten
txori baten jana,
ez zen makala izan
gose-karabana. (1)
Jaunak libra nazala
berriz han jaustetik
jana zihurtatua
ez badut aurretik;
ni harrapatu nahitan
dabiltza zegatik
afaria didaten
agindu kolpetik,
nik hor eramango dut
fardela haatik.
Joxeren urteguna
dugu aitzakia,
itxurakoz gainera
gauza egokia;
haretxek hartu zidan
niri errukia,
ikusiz nengoela
barauz ebakia,
tea ematen zidan
bihotzberatia. (2)
Joxeren merituak
hamaika badira,
martxa ez du atertzen,
jo ta ke ari da;
liburu bat demasa
bota du argira,
hiru mila bat orri
baditu guztira,
irakurleaz ez da
bat ere kupida.
Delako liburuak
badu historia
aparte utziz gaia
eta teoria;
lau jakitun nituen
ikusi hor ia
ezin adieraziz
liburu lodia
sena falta bai zuten
eta memoria.
Liburuaz zioten
dela hirukoitza,
beraz mila orridun
motroilo bakoitza;
nahizta balitz zientzi
biziaren giltza,
bide hortatik, Joxe,
lekutan gabiltza,
ez zuten sortu gugan
nahi zuten irritsa.
Liburua zenuen
titulu-tesisa,
Doktor zaitugu geroz,
baduzu geriza;
hainbeste ibili ta
hainbeste peskisa,
ez zenuen eratsi
nahi zenuen aisa,
egin duzu horratik
egundoko ehiza.
Lehenengo hainbat kosta,
gero defenditu,
han ihardun zitzaizkizun
hiru-lau ijitu;
bat berbaontzia ta
hiru txilibitu,
eskerrak bizkor zinen
ringean mugitu,
behigoan zenituen
guztiak ahitu.
Halaxe bukatu zen
noizbait azterketa,
jarraian uste nuen
zela ospaketa;
tripak ere bazuen
bere ametseta:
Joxeren omenetan
afaria-eta,
"gaur ez", esan zidaten,
ez da berriketa.
Hau duk hau, esan nuen,
belarriak humil,
Donostiara gosez
ez haiteke hurbil;
goazemak hemendik
jalki nuen zurbil,
etxean izango duk
zerbait zertan murgil,
Yakin inguruetan
ez dek giro, mutil.
Noizbait behar zen eta
hona heldu jaia,
Joxe dut deitzaile ta
Dioni itzaia; [I]
gaur jantziko al dute
zenbait jakiz mahaia,
arren, ez nazazute
deitu tripazaia,
Jakinen egin nahi dut
jan eta edan nahia.
Joxeren urteguna
siņaladamente,
ea tratatzen nauten
zerbait diferente;
nahiz eta jana izan
dadin korriente,
kantitatean behintzat
dadila dexente;
tripa betetzeko lain
badut, elegante.
Honenbestez zorion
mila, Joxe, zuri,
beste urte askotan
jagon zaitez guri;
nahiz zutaz urrun ihardun
naizela iduri,
ez naiz une batetan
zugandik itzuri,
den hau pozik eskaintzen
dizut adiguri.
