Idazlanaren fitxa eta oharrak
Hasiera: A la tía Ignacia
Amaiera: nunca nos cansamos.
Titulua/Ezkaintza: A la tía Ignacia
Iturri nagusia: AOB: 1
Idazte-urtea: 1964 (ik. azpian 'Ingurune-Oharrak': ik.)
Gaia 1: Laguna
Gaia 2: Festa
Dokumentu mota: Dakt
Poesia / Prosa: Poesia
Ingurune-oharrak:
ik.: Bertso hauek Maritxu Maiztegiren artxibotik jasotakoak dira. Beraren esanetan, 1964. urte ingurukoak dira; Ignazia Lizarralde izeba misio-lurraldetatik etorria zen nonbait, eta ongietorria egiteko festa antolatu zuten. Ordukoak dira bertsoak. Dirudienez, Ignazia horrek ahaztua-edo zuen euskara; eta gaztelaniaz prestatu zizkion bertsoak Gandiagak, familiaren izenean. Maritxu Maiztegiren eta horren senar Migel Lizarralderen, eta familiaren adiskide handia zen Gandiaga.
[I] Ignazia Lizarralde zen omendua, eta haren senide eta ilobak elkartu ziren ospakizunean. Betino eta Petronila Ignaziaren gurasoak ote ziren?
