Hasiera: Eta Andres gaxoa, dena geldi ta itsu,
Amaiera: ta illuntzeko izarrei...
Titulua/Ezkaintza: Gelditu ta itsu [Olerti, ABG, ABGZ]
Iturri nagusia: ABG, 45 (ABGZ, 14-15)
Beste iturria(k): Olerti (1967 III-IV - Uztaila-Abendua), 3-5 or.+ LSA, 13-14 + LSE, 18-20
Idazte-urtea: 1964-05-03 (LSA)
Argitarapen-urtea: 1967 (Olerti)
Gaia 1: Bizitza
Azpi-gaia: Bizitza: Heriotza
Dokumentu mota: Lib + Inpr + Dakt
Poesia / Prosa: Poesia
Sinadura: B. Gandiaga
Hiztegia:
* zurkulu = bazter, gordeleku
Testu-oharrak:
ABG-ko eta Olerti-ko testuak berdinak dira, kortxeteen artean adierazitako aldaera txikiren bat edo beste gorabehera, jatorrizko LSA eta LSE-n ere badaudenak; baita ABGZ-n ere.
Ingurune-oharrak:
[I] Gandiagak berak (ABG, 28. or.) dioenez, Beilotza (Begiolatza) baserrikoa zen Andres hori. 1964an Gandiaga bera zen Arantzazu auzoko arduraduna Elizaren aldetik. Nonbait berak lagundu zuen Andres ere heriotzako orduan.
Iruzkina:
"Geldi ta itsu". "Beilotzako Andres hilik ikusi eta geroko erretolika da. Jainkoaren ezadiskidetasunean hiltzea zen nire heriotzarenganako beldur guztia. Egun Jainkoaren errukiarenganako uste hobean bizi naiz.” (Bitoriano Gandiaga, ABG, 28).